واکاوی کاهش نقش تولیدی زنان روستایی (مطالعه موردی: شهرستان نیشابور)

حمایت از زنان روستایی به عنوان تولیدکنندگان علاوه بر مادران و مدیران خانواده مورد نظر است. در نواحی روستایی، زنان در تمامی فعالیت های مختلف حضور فعال داشته اند اما نقش تولیدی زنان در دهه های اخیر کم رنگ شده است. در برخی از مناطق روستایی ایران از جمله جامعه آماری این پژوهش یعنی روستاهای بخش زبرخان شهرستان نیشابور با کاهش نقش فعالیت های تولیدی زنان به ویژه صنایع دستی مواجه شده است. لذا پژوهش حاضر بر آن است تا کاهش سطح فعالیت و مشارکت زنان را واکاوی نماید. بر این اساس 111 نمونه از زنان شاغل به صنایع دستی در جامعه مورد مطالعه انتخاب و با آمار توصیفی و استنباطی مورد آزمون قرار گرفتند. در سطح استنباطی برای آزمون فرض ها از کلموگروف اسمیرنوف و T-Test تک نمونه ای و به منظور تعیین پایایی آزمون از روش آلفای کرونباخ استفاده گردید. آزمون پارامتری T تک نمونه ای نشان داد که صنایع دستی روستایی در متنوع سازی فعالیت های اقتصادی و سطح فعالیت تولیدی و مشارکت زنان نقش دارد و کاهش نقش این صنایع در منطقه مورد مطالعه سبب کاهش درآمد خانوارهای روستایی و در نتیحه مهاجرت آنان شده است. برای مقابله با کاهش نقش صنایع دستی در منطقه پیشنهاد می گردد با آشنایی زنان روستایی با شیوه های نوین تولید، کاربردی کردن دانش زنان هنرمند روستایی و بالا بردن اعتبارات مربوط به آموزش و بیمه کردن صنعتگران زن روستایی نه نتها سبب توسعه صنایع روستایی بلکه موجب تقویت و مشارکت بیشتر زنان روستایی در تولید گردید.